آدم عزیزانشو فراموش نمیکنه بلکه به ندیدنشون عادت میکنه.....
تقدیم به کسی که عادت به ندیدنش مثل فراموش کردنش غیرممکنه

  

 روزی که آمدی، آنقدر خوب بودی که برای دل بستن به تو دلیل نخواستم. وقتی دستت را به نشانه دوستی به سویم دراز کردی، در دل سپردن به تو تردید نکردم. تو را همنفس خطاب کردم و با تو سرود زندگی خواندم.
وقتی به تن پژمرده‌ام آب دادی، با بهار خاطره‌های قشنگ تو، شکوفه دادم. تابستان را با تو پاییز کردم و پاییز را با تو به زمستان رساندم. در سرمای دلخراش زمستان زیر بارش برف و باران یک لحظه‌ از نغمه لبهایت غافل نشدم و زیر چتر نگاه تو پناه گرفتم. «و چتر بهانه‌ای بود در زیر باران تا عشق شکل بگیرد در میانمان.»
امروز بخاطر قولهایی که دادی و نتوانستی به آنها جامه عمل بپوشانی از تو دلخور نیستم. قسمت ما اینطور بوده. چه حیف! انگار قسمت نبود که بمانی و از من نگهداری کنی. صدایی در گوشم گفت که او باید برود و تو از این ببعد باید مسیر زندگیت را به تنهایی طی کنی. لحظه‌ رفتن، با اینکه اشک در چشمانم حلقه زده بود ولی دعایت می‌کردم. دعای خیر من همیشه بدرقه راه توست. و مطمئنم یک روز در یک جایی از زندگیت نتیجه همه خوبیهایی که به من کردی را خواهی گرفت. اگر قسمت نشد که تیماردار تو باشم مرا ببخش. تو می‌گویی که شاید لیاقت مرا نداشتی که روزگار به تو دستور مسافرت داد؛ ولی من می‌گویم شاید من لیاقت تو را نداشتم. برو و کوله بار غمهایم را روی دوشم بگذار که پس از این، به تنهایی آن را با خود حمل کنم.
خداحافظ....
آه! اما نه.... نه داشت یادم می‌رفت، چیزی را که هرگز به تو نگفته بودم، و گذاشته بودم برای لحظه‌ای که به هم رسیدیم بگویم، حالا در لحظه جدایی و خداحافظی باید به تو بگویم، تا همیشه در صندوقچه ذهنت در کنارت باشد و روزهای تنهاییت را با آن سر کنی. دوستت داشتم. دوستت دارم و همیشه حتی در رویاهایم برایت احترام قائلم.

 

 

ای ماه خون، بار دیگر از راه میرسی و با نسیم گرم کربلایی، قصه آلاله های سرخ را به گوش جان می رسانی. دوباره سکوت تاریخ را در هم می شکنی و بغض ناله را از تنگنای حنجره ها آزاد می کنی. بار دیگر از راه میرسی و برف سکوت را با آفتاب عشقی که بر آسمان سینه داری، آب می نمایی و آن را به اقیانوس خروشان فریاد می رسانی! ای ماه خدا! قدومت گر امی.

 

الحمد الله الذی جعلنا من المتمسکین

بولایه امیر المومنین و الائمه المعصومین علیهم السلام

 

خجسته عید سعید غدیر خم

عیـد الله اکبـر،عیـد آل محمـد (ص)

عید امامت و ولایت

زیبا ترین روز خدا ، روز اکرام بشریت به کامل شدن دین

و نزول تمام نعمت خدا ، برکاملترین انسان زمانمان

حضرت ولی عصر(عج)

و بر تمام عاشقان و رهروان کوی دوست مبارک باد.

***************************************************

 

حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند :

 آیا می پنداری که خداوند متعال ، روزی را بالاتر و بهتر از غدیر آفریده است ؟

والله این چنین نیست........والله این چنین نیست !

 

 حضرت امام رضا به نقل از حضرت امام صادق ( علیهما السلام ) فرمودند :

 عید غدیر در آسمان ها ، مشهورتر از زمین است .

سلام بر ابراهیم، سلام بر محمد و سلام بر همه بندگان صالح خداوند.

صدای پای عید می آید. عید قربان عید پاک ترین عیدها است عید سر سپردگی و بندگی است. عید بر آمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است. عید قربان عید نزدیک شدن دلهایی است که به قرب الهی رسیده اند. عید قربان عید بر آمدن روزی نو و انسانی نو است.

عید قربان، جشن رهیدگی از اسارت نفس و شکوفایی ایمان و یقین بر همه ابراهیمیان مبارک باد.

 

دوستان سلام. اینم یه شعر قشنگ از فروغ فرخزاد که وقتی خوندمش به دلم نشست. امیدوارم که شما هم خوشتون بیاد.التماس دعا
یا علی مدد. در پناه حق

 

باز از تنگنای محبس تاریکی

از منجلاب تیره ی این دنیا

بانگ پر از نیاز مرا بشنو

آه، ای خدای قادر بی همتا

 

یکدم ز گرد پیکر من بشکاف

بشکاف این حجاب سیاهی را

شاید درون سینهً من ببینی

این مایهً گناه و تباهی را

 

دل نیست این دلی که بمن دادی

در خون تپیده، آه، رهایش کن

یا خالی از هوا و هوسش دار

یا پایبند مهر و وفایش کن

 

تنها تو آگهی و میدانی

اسرار آن خطای نخستین را

تنها تو قادری که ببخشایی

بر روح من، صفای نخستین را

 

آه، ای خدا چگونه تو را بگویم

کز جسم خویش خسته و بیزارم

هر شب بر آستان جلال تو

گوئی امیدجسم دگر دارم

 

از دیدگان روشن من بستان

شوق بسوی غیر دویدن را

لطفی کن ای خدا و بیاموزش

از برق چشم غیر رمیدن را

 

عشقی بمن بده که مرا سازد

همچون فرشتگان بهشت تو

یاری بمن بده که در او ببینم

یک گوشه از صفای سرشت تو

 

یک شب ز لوح خاطر من بزدایی

تصویر عشق و نقش فریبش را

 

اه ای خدا که دست توانایت

بنیان نهاده عالم هستی را

بنمای روی و از دل من بستان

شوق گناه و نفس پرستش را

 

راضی مشو که بنده ناچیزی

عاصی شود بغیر تو روی آورد

راضی مشو که سیل سرشک را

در پای جام باده فرو بارد

 

از تنگنای محبس تاریکی

از منجلاب تیرهً این دنیا

بانگ پر از نیاز مرا بشنو

آه، ای خدای قادر بی همتا