کسى را که چهار چیز دادند از چهار چیز محروم نباشد : آن را که دعا دادند از پذیرفتهشدن محروم نماند ، و آن را که توبه روزى کردند ، از قبول گردیدن ، و آن را که آمرزش خواستن نصیب شد ، از بخشوده گردیدن ، و آن را که سپاس عطا شد از فزوده گشتن . و گواه این جمله کتاب خداست که در باره دعاست « مرا بخوانید تا بپذیرم . » و در آمرزش خواستن گفته است : « آن که کارى زشت کند یا بر خود ستم کند سپس از خدا آمرزش خواهد ، خدا را بخشنده و مهربان مىیابد . » و در باره سپاس گفته است : « اگر سپاس گفتید براى شما مىافزاییم . » و در توبت گفته است : « بازگشت به خدا براى کسانى است که از نادانى کار زشت مىکنند ، سپس زود باز مىگردند ، خدا بر اینان مىبخشاید و خدا دانا و حکیم است . » [نهج البلاغه]
نویسنده: سوز دل (محمد) یکشنبه 86 آبان 6 ساعت 9:36 عصر
نمی دانم...
نمی دانم از فراق تو بنالم یا از غریبی خودم؟ نمی دانم تو را بخوانم که بر گردی یا خودم را دعا کنم که بیایم؟ از این بسوزم که نیستی یا از آن بنالم که چرا هستم؟ هیچ می گویی اسیری داشتی حالش چه شد ، خسته ی من نیمه جانی داشت احوالش چه شد؟
نظرات شما ()
