تابستان 1386 - سوز دل

آنکه به هرچه از او پرسیده می شود پاسخمی دهد، بی گمان دیوانه است . [امام صادق علیه السلام]



	سوز دل

به تو محتاجم .....
نویسنده: سوز دل (محمد) پنج شنبه 86 شهریور 15 ساعت 12:13 عصر
از نبودنت روزهای زیادی گذشته از تنهایی من هم روزهای زیادی میگذرد زمانی مهربانی چشمهای تو تمام دنیای من بود زمانی در زندگی تاریک من تو تنها روشنایی بودی زمانی گرمی آغوشت تنها پناهگاه امن زندگیم بود و شانه هایت محکمترین تکیه گاه دستهایت به تن سردم گرما میداد تمام خنده های من برای تو چشمان شوخ تو بود. تمام شادی من برای شادی با تو بودن بود غایب از چشمان من زندگی من از همان روزی که دیگر چشمهای تو را ندیدم تمام شد من مردم من از همان لحظه که تو چشمانم نگاه کردی و از رفتن گفتی نابود شدم این قرار من و دلم و تو نبود قرار نبود روزی نباشی من نیاموخته بودم بی تو زندگی کنم من نیاموخته ام به چشم دیگری چشم بدوزم در آغوش دیگری فرو بروم بر شانه های دیگری اشک بریزم دستهای دیگری دستهای مرا بفشارد من مثل یک نوزاد به مادر به تو محتاج بودم و هستم تو را در کجا جستجو کنم؟ کجا گم کرده ام تو را و روزهای خوب با تو بودن را آخر تو تمام دنیا و زندگی من بودی و هستی آخر دنیای به این بزرگی برای من در آغوش تو خلاصه میشد نمیدونستم دنیا از آغوش تو بزرگتر است آخه قلب من فقط جای تو بود و هست جز تو برای کس دیگه ای جا نداشته و نداره من مدتهاست مرده ام مرگ من با رفتن تو رسید نگاه به دم و بازدم من نکن از سر اجبار است نه اختیار وگرنه نفس را بدون تو میخواهم چه کنم هوایی که با هوای تو نباشد میخواهم برای چه باور نکن اگر دیدی اشک میریزم. این اشکها برای نبودن توست که ریخته میشود باور نکن اگر صدای قهقهه مرا شنیدی این خنده ها از شادی یاد آوری روزهای با تو بودنم است اما باور کن که جای تو را هیج کس در قلبم نگرفت باور کن هنوز هم دلم به گمان برگشتن توست باور کن هنوز هم دستهایم در انتظار دستهای توست باور کن از همان روزهایی که تو رفتی من هم مرده ام مرگ من مصادف شد با اولین روز رفتن تو قشنگ ترین روزهای زندگیم روزهایی است که همه با تو به سر شد این جسد متحرک تنها چیزی است که از روزهای با تو بودن برایم به یادگار مانده برای همین برایم عزیز است وگرنه از حمل مکرر جنازه ام خسته ام اگر یادگار روزهای خوش زندگیم نبود تا به حال نابودش کرده بودم از همه اینها گذشته عشق بزرگ من هنوز هم که هنوز دوستت دارم و تا زمانی که این جنازه را میکشم به همراه خودم دوستت خواهم داشت ...................... به امید برگشتن تو ......................
نظرات شما ()

تقدیم به کسی که هرگز یادش از خاطرم نمی رود
نویسنده: سوز دل (محمد) چهارشنبه 86 مرداد 10 ساعت 11:0 عصر
نمیدونم چی باید بگم........ چند روزه دارم فکر میکنم پست جدید چی بذارم این روزها ذهنم بدجوری پر از هیچ و پوچه پر از خالی انگار شستشوی مغزیم دادند دیگه ذهنم یاری نمی کنه بنویسم. چند خطی نوشتم، تقدیم میکنم به کسی که هرگز یادش از خاطرم نمی رود کسی که دوستش داشتم و دارم و خواهم داشت کسی که هنوز در انتظارشم کسی که ....... دوستت دارم بیشتر از معنای واقعی کلمه دوست داشتن! دوستت دارم چون تو ارزش دوست داشتن را داری! دوستت دارم همچو طلوع خورشید در سحر گاه عشق! دوستت دارم همچو تکه ابرهای سفیدی که در اوج آسمان آبی در حال عبورند! دوستت دارم چون تو را میخواهم! دوستت دارم از تمام وجودم، با احساس پر از محبت و عشق! دوستت دارم بیشتر از آنچه تصور می کنی! دوستت دارم، همچو رهایی پرنده از قفس و پرواز پر غرور او در اوج آسمان ها، همچو امواج دریا که آرام به کنار ساحل می آیند و آرام نیز به دریا می روند، همچو غنچه ای که آرام آرام باز می شود و گل می شود، دوستت دارم همچو چشمه ای در دل کوه که آرام جاری می شود بر روی زمین و تبدیل به آبشاری می شود که از دل کوه سرازیر می شود! دوستت دارم همچو مهتابی که شبهای تیره و تار را با حضورش پر از روشنایی میکند! دوستت دارم همچو باران! بارانی که تن تشنه دنیا را جان میدهد و می‌شوید! دوستت دارم چون چشمانت این حقیقت قلبم را باور دارد! دوستت دارم، چون تو آخرین امید زندگی منی، و لیاقت این دوست داشتن را داری! دوستت دارم تا حدی که قلبم و احساسم ظرفیت این ابراز دوست داشتن را نسبت به تو داشته باشند! دوستت دارم، چون با باوری عمیق در قلب من نشستی و مرا هدف و امید زندگی خود قرار دادی! دوستت دارم فراتر از باور یک رویا و فراتر از باور یک حقیقت! دوستت دارم، چون با اطمینان و اعتماد کلید قلب سرخ و پر از عشقت را به من دادی! دوستت دارم چون که با احساس پر از صداقت، قلم سردم را بر روی کاغذ زندگی میکشم و این شعر و ترانه ها را برایت می سرایم! مجنونم از مجنون عاقل تر، و دیوانه ام از فرهاد عاشق تر! نگاه به قلب کوچک و پر از درد من نکن که همین قلب یک دنیا عشق و محبت در آن نهفته است! نگاه به چشمهای آرام و خسته من نکن، این چشم یک دنیا اشک در آن است! نگاه به چهره پریشان من نکن، این چهره، عاشق چهره توست! دوستت دارم چون که تو اولین و آخرین معشوق من هستی! دوستت دارم چون زمانی که دفتر عشق را می گشایی و میخوانی با خواندن نوشته هایم اشک از چشمانت سرازیر می شود. دوستت دارم...........!
نظرات شما ()