نه به شاخ گل نه به سرو چمن پبچيده ام شاخه تکم بگرد خويشتن پيچيده ام گرچه خاموشم ولي آهم بگردون مي رود دود شمع کشته ام در انجمن پيچيده ام مي دهم مستي به دلها گر چه مستورم ز چشم بوي آغوش بهارم در چمن پيچيده ام جاي دل در سينه صد پاره دارم آتشي شعله را چون گل درون پيرهن پيچيده ام نازک اندامي بود امشب در آغوشم رهي همچو نيلوفر بشاخ نسترن پيچيده ام "رهي معيري"